ಹಳೆ ಪಾತ್ರೆ, ಹಳೆ ಕಬ್ಬಣ ಮತ್ತು emosanal ಅತ್ಯಾಚಾರ್!!

ಇತ್ತೀಚಿಗೆ ಊರಿಗೆ ಹೋದಾಗ ಎಲ್ಲೆಲ್ಲೂ ಕೇಳಿದ ಕನ್ನಡ ಹಾಡು - ಹಳೆ ಪಾತ್ರೆ, ಹಳೆ ಕಬ್ಬಣ, ಹಳೆ ಪೇಪರ್ ತರಹಾ ಈ... ಪರ-ವಿರೋಧಿ ವಾದಗಳನ್ನು ಕೆರಳಿಸಿದ ಈ ಹಾಡು, ನಮ್ಮೂರಲ್ಲಿ ತುಂಬಾ ಪ್ರಸಿದ್ಧಿ ಪಡೆದಂತಿತ್ತು. ಸಾಹಿತಿ ಯೋಗರಾಜ್ ಭಟ್ ನಮ್ಮೂರಿನ ಹುಡುಗ ಎನ್ನುವುದಕ್ಕಿಂತಲೂ, ಮುಂಗಾರು ಮಳೆ ಯಶಸ್ಸಿನ ನಂತರ ಆತ ತಿಳವಳ್ಳಿಯ (ಅವರು ಹುಟ್ಟಿ ಬೆಳೆದ ಊರ, ಹಾವೇರಿ ಜಿಲ್ಲೆಯಲ್ಲಿದೆ) ಹೆಸರು ಎತ್ತದೇ ತಾನು ಕುಂದಾಪುರದ ಬಳಿಯವರು ಎಂದಿದ್ದು ಮತ್ತು, ಈ ಸಾಹಿತ್ಯಕ್ಕೆ ಸಿಕ್ಕ ವ್ಯಾಪಕ ನೆಗೆಟಿವ್ ಪ್ರಚಾರ, ಎರಡೂ ಸೇರಿ ಅವರನ್ನು ಆಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಉಪಯೋಗಿಸಲ್ಪಟ್ಟಿತ್ತು ಈ ಹಾಡು!

ಭಟ್ಟರ ಹುಡುಗ ಹದಗೆಟ್ಟ ಹೋಗ್ಯಾನ!! ಎಂಥಾ ಮನಿ ಹುಡುಗ ಇಂಥಾ ಹಾಡು ಬರೀತಾನ್ ಅನ್ಸಿರ್ಲಿಲ್ಲ ಬಿಡ್ರಿ ಅನ್ನೋದು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿತ್ತು. ಆದರೂ ಜನ ಗುನುಗುನಿಸ್ತಾ ಇದ್ದಿದ್ದು ಇದೇ ಹಾಡು! ಕನ್ನಡ ಸಾಹಿತ್ಯಿಕ ವೆಬ್ ತಾಣಗಳಲ್ಲೂ ಇದರ ಪರ-ವಿರೋಧಿ ಚರ್ಚೆಗಳಾದವು. ಹಿರಿ ನಟ ರಾಜೇಶ್ ಇದನ್ನ ಪ್ರಬಲವಾಗೇ ಖಂಡಿಸಿ ಖೇದ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸಿದ್ದರು. ಅದೇ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಪರವಾಗಿಯೂ ವಾದಗಳು ಅನೇಕ ಬ್ಲಾಗ್ ಗಳಲ್ಲಿ ಪ್ರಕಟವಾದವು.

ಅದೇನೆ ಇರಲಿ, ಒಂದು ಚಿತ್ರ ಸಾಹಿತ್ಯ ಇಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಚರ್ಚೆಗೆ ಗ್ರಾಸವಾಗುವಂತೆ ಮಾಡಿದ್ದು ಯೋಗರಾಜ್ ರ ಸಾಧನೆಯೇ! ಅವರ ಸಾಹಿತ್ಯಕ್ಕೆ ಬೇಡಿಕೆಯೂ ಹೆಚ್ಚಿದೆಯಂತೆ.

ಇದನ್ನ ಬರಿ ಕನ್ನಡ ಚಿತ್ರ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಪರಿಧಿಯಲ್ಲಿ ನೋಡದೆ, ಮತ್ತು ಬರಿ ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಬರೆಯದೆ, ಇದು ಹುಟ್ಟು ಹಾಕಿದ ಈ ಮಂಥನವನ್ನು ಇನ್ನೊಂದು ಮಜಲಿನಿಂದ ನೋಡಬೇಕೆನ್ನಿಸಿದ್ದು, ದೇವ್ - ಡಿ ಎಂಬ ಹೊಸ ಹಿಂದಿ ಚಿತ್ರದ ಮತ್ತೊಂದು ತುಂಬಾ ಪ್ರಸಿದ್ಧವಾದ ಹಾಡು ಕೇಳಿದಾಗ. ತೇರಾ emosanal ಅತ್ಯಾಚಾರ್ ಎನ್ನುವ ಈ ಹಾಡಿನ ಸಾಹಿತ್ಯ ಎಷ್ಟು ಕಚಡವಾಗಿದೆಯೆನ್ನುವುದು, bol, bol why did you ditch me, whore, ಎನ್ನುವ ಸಾಲಿಂದ ತಿಳಿಬಹುದು.

ಹಿಂದಿ ಭಾಷಿಕರ ಸಂಖ್ಯೆ ಜಾಸ್ತಿ ಇರಬಹುದು. ಆ ಭಾಷೆಯ ವ್ಯಾಪ್ತಿ ಜಾಸ್ತಿ ಇರಬಹುದು. ಆದರೆ, ಎಲ್ಲೂ ಈ ಸಾಹಿತ್ಯದ ಬಗೆ, ಇದು ನಮ್ಮ ಸಂಸ್ಕೃತಿಯನ್ನು ಕೆಡಿಸುವ ಬಗ್ಗೆ ಅಥವಾ ಈ ಸಾಹಿತ್ಯದಿಂದ ಮಕ್ಕಳ, ಯುವಕರ ಮೇಲೆ ಆಗಬಹುದಾದ ದುಷ್ಪರಿಣಾಮದ ಮೇಲೆಯಾಗಲಿ ಯಾವುದೇ ರೀತಿಯ ಚರ್ಚೆ, ಕಾಮೆಂಟ್ ಕೇಳಿಲ್ಲ/ಓದಿಲ್ಲ. ಅದೇ ಒಂದು ಕನ್ನಡದ, ಇದೇ mode ನಲ್ಲಿರುವ ಹಳೆ ಪಾತ್ರೆ ಹುಟ್ಟು ಹಾಕಿದ ಆ ಚರ್ಚೆ, ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ, ಕರ್ನಾಟಕದಲ್ಲಿ ಇನ್ನೂ ಆ ಕಳಕಳಿ, ಪ್ರಭುದ್ಧತೆ ಇದೆ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಸಾಬೀತು ಪಡಿಸಿದೆ ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಅಭಿಪ್ರಾಯ.

ಸಾಹಿತ್ಯವನ್ನು ಪಕ್ಕಕ್ಕಿಟ್ಟು ನೋಡಿದರೆ, ಎರಡೂ ಹಾಡುಗಳು catchy ಸಂಗೀತ ಹೊಂದಿವೆ. ಹಾಗಾಗಿ ನಂಗೆ ಇವೆರಡೂ ಇಷ್ಟ!!